غزل جدید از سعدی 🤣
مثبت ۱۶

«ای ساربان آهسته ران کارام جانم می رود »
درد فراق و دوری اش تا در فلانم می رود !

می گفت مردی :«... شم ،از ... شی هم سرخوشم !
زیراکه یار مهوشم ، با دوستانم می رود»!!

قزوینی ِرند و کلان ،می گفت :«آی مردم امان
تیغ گرانی این زمان،دارد به «کانم » می رود »!!

مرد دکانداری به ما ، می گفت :«شاگردم چرا
بادوستان ناقلا، پشت دکانم می رود »؟!!

من پیر مردی مردمی،غرقیده ! در سردرگمی !
دارد برای خانمی، از کف عنانم می رود !

دزدی که برده خانه ام،آتش زده کاشانه ام
با «کارت» و با«یارانه» ام،با آن ژیانم می رود !

زیبایی اش دیوانه وار،او می رود من بی قرار
چون می شود «لگزوز»سوار ،انگار جانم می رود !

ای نازنین فورا بیا،«تاکسی» نشد با «ون » بیا !
با یک خر ِتوسن بیا،عمر جوانم می رود !

«سعدی »مکن با«اکبری »،هرروز حال و تک پری !
چون می روی بادلبری، تاب و توانم می رود !