ای آدم بی کلّه و بی مایه و بیمار
ای بد دل و بی خاصیت و بی رگ و بی عار
اندرز مرا خوب کن آویزه ی گوشت
بر خاطر بی خاطره ات حک کن و بسپار
ای خانه ی پوشالی ات از خشت و گل و سنگ
شادی نکن از سوختن خانه ی اغیار
دنیاست سگ هاری و مانند همه کس
یک روز تو را هم کند افگار و لت و پار
یک روز تو را هم بگزد مار زمانه
در زیر لحاف و سر سجّاده و بازار
از بددلی وبدرگی و جنگ و تنفر
پرهیز کن و توبه کن و دست نگه دار