قاراداش، لعل و مرجان، مرمر اولماز
اؤکوزلردن آداملیق گؤزله مزلر

حد می زند اگرچه در اینجا به مست ها
با شیخ در بهشت همه هم پیاله ایم

خوش به حال کسی که در همه عمر

از خیار انتظار موز نداشت 

گؤسترمز علاجی نی
کسمز دار آغاجی نی
هئچ کیم درک ائده بیلمز
ایچیمده کی آجی نی
gösterməz əlacını
kəsməz darağacını
heçkim dərkedə bilməz
içimdəki acicını

تا بترساند مرا از دوزخ موهوم، شیخ
می نهد در کوره اش هر روز هیزم بیشتر

خوش رنگ ترین رنگ جهان، رنگ شراب است
بر سینه زدم سنگی اگر،سنگ شراب است

عمریست که آن زاهد بد ذات و هوسباز
در آرزوی جنّت و دل تنگ شراب است

آن قبله که دل می برد از عارف و عامی
آوای خوش و ساز خوش آهنگ شراب است

اسرار ازل را که نداری خبر از آن
در خط به خط دفتر و فرهنگ شراب است

از رند سر کوچه می ناب سِتانَد
چون میکده بسته است و کسی لنگ شراب است

بر پهنه ی پیشانی تو پینه اگر هست
بر پهنه ی پیشانی ما انگ شراب است

شادیم که از روز ازل تا ابدالدّهر
دل در هوس و سیطره و چنگ شراب است

آنلاماق اود-اوجاق دیر
راحاتلیغدان اوزاق دیر
بوتون سیخینتی لارین
قایناغی آنلاماق دیر
Anlamaq od-ocaqdir
rahatlıqdan uzaqdir
bütün sıxıntılarin
qaynaği anlamaqdir

عشق دن گؤزل پاییم وار
جننت ده ساراییم وار
ائل-عالمین بیر آیی
منیم ایکی آییم وار
Eşqdən gözəl payım var
cənnətdə sarayım var
el-aləmin bir ayı

شیخ عشقین ساحه سیندا بیر درین،دؤز سؤز دئمز
ساحیلین سهمی دنیزلردن کؤپوک دیر دایما

آخماق، الی اگری میللتی شاد اولماز
دوستاقدا قالار همیشه،آزاد اولماز
هر اؤلکه نی تسخیر ائله سین ائششکلیک
ویران اولار او مملکت آباد اولماز